شیوع و خصوصیات مقاومت به اریترومایسین و کلیندامایسین در ناقلین بینی استافیلوکوک طلایی با منشأ بیمارستانی (کرمانشاه، ۱۳۸۸)

زمینه و هدف: ناقلین بینی استافیلوکوک طلایی مقاوم به دارو به واسطه نقشی که در گسترش عفونت در بیمارستان‏ها دارند، همواره مدّ نظر بوده‏اند. کلیندامایسین یکی از داروهای مؤثر بر این باکتری محسوب می‏شود ولی برخی ایزوله‏ها مقاومت القایی کسب نموده‏اند. این مطالعه با هدف تعیین شیوع و خصوصیات ایزوله‏های مقاوم در ناقلین بینی با منشأ بیمارستانی در بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه، به عنوان بزرگ‏ترین بیمارستان استان، انجام شد.   روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال 1388 بر روی بیمارانی که نمونه بینی آنها پس از بستری در بیمارستان از نظر استافیلوکوک طلایی مثبت شد، انجام گرفت. حساسیت نمونه‏ها نسبت به آنتی‏بیوتیک‏های اریترومایسین و کلیندامایسین تعیین گردید. وجود مقاومت القایی، ساختمانی و فنوتیپ ms با استفاده از d-test بررسی شد. داده‏ها با استفاده از نرم‏افزار spss (ویرایش 16) و آزمون کای دو در سطح معنی‏داری 05/0>p تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: از میان 1269 بیمار بستری شده، 210 نفر (5/16%) ناقل مثبت این باکتری با منشأ بیمارستانی بودند. فراوانی ایزوله‏های مقاوم به اریترومایسین و کلیندامایسین به ترتیب 5/41% و 3/23% بود. 10% از ایزوله‏ها دارای مقاومت القایی، 3/23% مقاومت ساختمانی و 6/8% دارای فنوتیپ ms بودند. اختلاف معنی‏داری بین ایزوله‏های mrsa با مقاومت القایی (5/19%) و mssa با مقاومت القایی (9/3%) مشاهده شد (001/0>p).   نتیجه گیری: بیمارانی که ناقل انواع مقاوم استافیلوکوک طلایی هستند، همواره تهدیدی جدّی برای سلامت خود و اطرافیان محسوب می‏شوند. با توجه به فراوانی مقاومت القایی به کلیندامایسین، غربالگری ایزوله‏های استافیلوکوک طلایی در این خصوص امری ضروری به نظر می‏رسد.